Te han sitiado corazón y esperan tu renuncia,
los únicos vencidos corazón, son los que no luchan.
No los dejes corazón que maten la alegría,
remienda con un sueño corazón, tus alas malheridas.

No te entregues corazón libre, no te entregues.
No te entregues corazón libre, no te entregues.

Y recuerda corazón, la infancia sin fronteras,
el tacto de la vida corazón, carne de primaveras.
Se equivocan corazón, con frágiles cadenas,
más viento que raíces corazón, destrózalas y vuela.

No los oigas corazón, que sus voces no te aturdan,
serás cómplice y esclavo corazón, si es que los escuchas.

Adelante corazón, sin miedo a la derrota,
durar, no es estar vivo corazón, vivir es otra cosa.

rafael amor pibe trovador

deixou a guitarra estes dias 
1948-2019

solsticio outro inverno vai
un novo ciclo pero máis feo
a suciedade de consumo
da cada día máis medo

comuneir@s de tameiga
aos vosos queridos montes
ameaza unha traxedia
as tribos orixinarias
sofren outra vez aos celtas

tameiga monte auga e ar
queremos que sigan vivos
non ao centro comercial
este monte non se vende
e non se quere alugar

os celtistas co seu circo
que vos deixen respirar
caballero e máis mouriño
que se den eles patadas
no prado de balaídos

tameiga monte auga e ar
queremos que sigan vivos
non ao centro comercial
este monte non se vende
e non se quere alugar

manolo pipas

que hipócritas e cínicos
chamarlle conferencia e cumio
e so foi unha vulgar xuntanza
de mentirosos e cobardes

os grandes gobernantes o alcalde

e tamén ese actor ese cantante ...

os cumios montañas e polos
que perden neve e xeo
será a perdición deles
e sobre todo nosa

claro que quen ía
agardar algo da onu
e xa van vintecinco
cumios-mentiras

e tiña outros dous borradores
sobre o falso-cumio e tireinos
un ao lixo e outro á composta

arrecifes e recheos
glaciares e teleféricos
chairas e aeroportos
marismas e zonas francas

bosques e centros comerciais
...
a árbore e a farola que nos cega