Xuño 2021

unha asemblea tras outra
nesta xira zapatista
na nautilus na revolta
nas prazas e nas pedriñas 
os grupos e as comisións 
de traballos desta xira
os dificiles consensos
e as ceas colectivas
pero agora non hai altas
temos moitas despedidas

e da xira platicounos
onte a noite nas pedriñas 
un mensaxeiro das mayas
que na montaña tamén viña 
elas cansas están ben
mais seguirán recollidas
agardando as súas compas
en avións  as travesías

benvida as sobrevivintes mayas

neste tempo do solsticio
primavera pro verán
van chegando polo mar
as sobrevivintes mayas,
elas traen a palabra
dos pobos non conquistados
pero si mui golpeados
por imperio e capital,
esa voz xerminá
se todas nos empeñamos

mais non puido nunha praia
o escuadrón desembarcar,
ao peirao foron baixar
seguen cara a area mollada
e deixarán as pegadas
da america comunal

polo mar cincoenta días 
e noites mui respetables
e con tempo pouco amable
rematóu a travesía,
alcabre acolle a utopía
zapatista comisión
con gaitas e percusión
por europa é abrazada,
e tamén por batucada
poesía e outros sons

moitos corpos pobos cor
moitas bandeiras e faixas
e a voz de abya yala
cinco séculos despois
chega livre e con amor
coa vida da pachamama

un güero

un veleiro zapatista
pola terra pola vida

ese veleiro montaña
coa zapatista palabra

cas compas zapatistas
xiremos pola vida

a montaña comunal
pola terra polo mar

a proposta chiapaneca
esta xira pola terra

benvidas zapatistas
que non pare esta xira
 
coas compas zapatistas
xiremos pola vida

poema colectivo

a montaña e o escuadrón  
ultimando a travesía  
nesta falsa autonomía
con nubes e chaparróns
e a falta dun bo pozol
hai café da rebeldía   

na inxusta vila de vigo
o veleiro e a montaña
queren botar as amarras
nestes peiraos de abrigo
indíxenas e mestizos
que teña boa chegada

esas nadie de chiapas
e os ninguéns da ría   
comparten a rebeldía   
nunha liberada praza
abaixo as salgadas augas

acercannos a utopía   

pola vida un veleiro
que lle chaman a montaña
con indíxenas entrañas
chiapanecos mariñeiros,
se a vela non vai hai remos
queridas compas da milpa
onda a onda milla a milla,
empuxando pola popa
o durito e tres gaivotas
medra o grupo zapatista

mestizo este barquiño  
coa indíxena memoria
cara a decrépita europa
guiado polos golfiños,
solo lles falta o pingüino
da máxica autonomía
de caracol travesía
cara as rías esa proa,
fillas netas e avoas
currémonos a benvida 

manolo pipas