tempo de espesas nubes a rosalia

tempo de espesas nubes

carta para rosalía de castro

cróbeme unha espesa nube, / tal preñada de tormentas,

tal de soidás preñada, / que a miña vida envenena

ai muller de espesa nube / que escuras estas semanas

que non para de chover / nesta tan espesa matria

xa cento cincoenta anos / que che conto rosalía

das tormentas dos velenos / desta tribo algo perdida

estas nubes que dan vida / tamén poden traer morte

os ríos que se desbordan / reducidos polos homes

a soidade como paz / a soidade unha tormenta

cantos corazóns hai sós / eu agora co teu poema

ai muller da espesa sombra / que tempo tan estragado

queren mandar nas preñadas / uns homes envelenados

cantos dereitos perdidos / gobernos e bankos rouban

botan familias á rúa / vaise moita xente nova

tormentas e temporais / o mar que tanto roubamos

ven reclamando o que é seu / e que non funda outro barco

cantas voltas deu a lingua / cantos golpes rosalía

longo o camiño da fala / das letras e das cantigas

sinto o tono destes versos / das cousas boas da terra

xa che conto noutra carta / cando calmen as mareas

por hoxe penso que abonda

contoche máis outro día

e graciñas pola copla

por toda a túa poesía

baixo nubes ben espesas

non paramos rosalía

unha aperta compañeira

e un bico desde a ría

manolo pipas

escrito hai un ano para o libro dixital

150 cantares para rosalía de castro

traballo coordinado por suso díaz

que xa podedes descargar en

http://rosaliadecastro.org/

a primeira copla é dos cantares