o anahuac e oaxaca duas chairas
dous extraños altiplanos
case rodeadas de montañas
que as veces treman e non por frio
e tamen son duas cantatas dispersas
volvoretas que buscan as suas azas
eu escriboche desde a falda do cerro
na noite adiviño casas e chavolas
debaixo de cada ponto luminoso
alguen soña con ser unha estrela
pero no seu camiñar polo dia
estrelase contra a realidade
pero se levantan e toman aire
e cada un segue coa sua tonada
como unha cantata dispersa
ao poeta pino paez
oaxaca marzo 2010
contestacion ao texto
estimado amigo
publicado neste espacio