da deusa do mar

o temporal do mar
rachou a pedra de abalar

e días atrás un raio
coa axuda da abandonada
instalación electrica
queimou o templo católico
da virxe da barca de muxía

chorase a virxe e a barca
e chorase a deusa do mar
e tamén a pedra de abalar

non hai lugar de culto
máis fermoso e con máis sentido
que unha rompente ou que un outeiro
co altar das propias pedras da natureza

lariño