de arcolito a arcolito

subin ao monte
e nos poulos da familia
arrinquei xestas cortei silvas
xuntei polas que tirou o vento
logo de que arderan e secaran
alguns piñeiros e carballos co lume

e a beira dos camiños e nas coutadas
darredor e na abandonada presa
arrinquei os perigosos arcolitos
e pensei nos koalas e no bosque irmán
que se queima estes días en australia

na ghaspara