festa-ponte saharaui II

coa lúa e a estrela camiño da noite

casa cultural de arcos de ponteareas

perto da pedra dos namorados

e namorou a música e a danza

a comunidade é unha roda de corpos

roda de conciencias a solidariedade

e cada corpo que se sume a estas rodas

manterá o equilibrio do camiño

cando ollo a estas nenas e nenos

saharauis acompañados uns meses

por estas familias amigas ou veciñas
penso na súa vida real golpeados
penso neste tempo de chamadas vacacións
e penso sobre todo no pouso que lles deixará

zurrumalla cantoulle á ferida fraternidade

os carunchos tumbaron muros cos nosos cantos

e seguimos soñando cun sahara en liverdade

e unha nena de agwanit e da roda subiu ao palco

a cantar na lingua da súa comunidade

eu recitei no palco festa-ponte saharaui I

a jaima e o carballo e o pobo do deserto

os tres publicados neste espacio

manolo pipas