somos nós aquí

van moitas noites e tardes

porque somos nós aquí, nestas mesas.

escoitando ese piano somos nós atendendo a un café

nós pola música que vimos

ás veces chegando tarde,

outras falando ou xogando ás cartas

somos nós no hipólito, xa moitos anos,

subíndonos ás nubes,

distraendo unha revista nós, nas mesas, camaradas,

nós falando calquera tarde.

Cando a porta peche seremos outros ti e máis eu,

máis ela, mailo outro

persoas noutras circunstancias.

Non máis seremos nós,

seremos outros polas rúas, nas travesas,

noutros bares, na mestura.

abilio rodríguez