03-4-2011

na outra banda do mar


Na outra banda do mar construen o navio:
o martelar dos calafates resoa na mañá, e non saben
que están a construir a torre de cristal da miña infáncia.
Non saben que cada peza, cada caderna maxistral
é unha peza do meu ser. Non saben
que no interior da quilla está a médula mesma
da miña espiña dorsal; que no galipote a quencer
está o perfume máxico da vida.

Que cando no remate ergan a vela, e a enxárcia
tremole vagarosamente no ar
será o meu corazón quen sinta o vento,
será o meu corazón.

antón aviolés de taramancos

poeta e taberneiro de ida e volta
entre noia colombia e noia
texto de As torres no ar