Outubro 2018

en silencio pedras e ervas
a auga do estanque co seu son
o muro a árbore as sombras ...
cada ser vai coa sua emoción

 
versos que os carunchos
puxeron no seu ramo de afectos
para a nosa nai e familia

retrouxo popular e coplas
de carlos fontes grabadas
polos carunchos no seu

disco cantares

graciñas

ela rosita
un corazon mui grande
unha cabesiña unha boca

que onte cantaba

dous pulmons dous ollos
dous ela e el a parella...
tres somos os seus fillos
e tres os tubiños...

catro extremidades
catro as patas ou rodas da cama
catro fases da lua as estacions...

cinco eramos na casa
a parella cos tres fillos
cinco os dedos de cada pe
dando patadas a enfermidade
cinco os dedos de cada man
que se agarran a nos e a vida
e moitas as visitas os afectos
as cantigas…

reciteino onte a noite
cos poemas anteriores
pero logo …
descansa mamá

manolo pipas

unha nova mañán
e outra tarde coa miña nai e meu pai
de prestados neste privado
hospital demasiado subencionado
marcho co meu pai para casa
con ela queda meu irmán

segue a loita contra as enfermidades
e as veces mesmo contra a propia povisa
de algo está mellor pero ….

outra noite queda o seu outro fillo
a nora ou meu curmán

estes dias

o monte e os campos abandonados
están moito peor que o ano pasado
porque mui pouco se fixo
e alguns o fixeron mal
entre tantas mentiras

e por sorte non prendeu
outra vez con virulencia o lume
pero co cambio climatico
aquilo se pode repetir

tamen os espidos muros que antes
do abandono protexian os cultivos
se non os tiran os homes ou a natura
seguirán como escuras testemuñas
do tempo destructivo do arcolito

foto terras de freixo debaixo
da aldea do pai da miña nai