Febreiro 2011

19-2-2011

sobre as imaxes ll

nestes ultimos meses
a maioria dos poemas
camiñaron da man das imaxes

a viaxe e o tempo axudaron
moito neste decidido camiñar
de cronica e creacion

agora na terra mais textos
irán camiñando sos
e tamen me pregunto
se a gabriel celaya e a manuel alegre
admirados poetas que non coñecin en persoa
lles gostaria a compaña que non lles din
das miñas austeras imaxes ou non


outra imaxe

duas  persoas preguntaron
onde está o recuncho do poema
do mesmo nome do dia dez
e del douvos algunhas pistas
cidade de vigo
pero non polo casco vello
e tampouco nas aforas


18-2-2011

froitos da arbore


en pleno inverno

este falso platano
ainda carga os seus froitos
e ten un recente agasallo
que xoga co vento
e proboca versos e foto


18-2-2011

los elementos de celaya

Somos hijos de la tierra
y el llanto,
del mar y de la inercia,
de la moral, del lento
pensamiento,
del discurrir circunspecto,
del florecer fugitivo
de un buen deseo,
y del peso del recuerdo
(de ese corazón cargado
que golpea triste y ciego
y de los ojos inquietos
en donde brilla el silencio.

Somos hijos del mar
y de la tierra,
del llanto contenido
de la dulce materia .
Pero también, ligeros,
atrevidos, gloriosos,
somos hijos del fuego

gabriel celaya

autor do texto la poesía
es un arma cargada de futuro
e os libros cartas boca arriba
e paz y concierto


17-2-2011

segue a chover


e segue a chover

un pouco mais
de chuvia
chaparrons poallas
miuda pedraza
chuvia co vento
pecho o paraguas

un bache no asfalto
e salpicache o autobus
unha baldosa que se funde
e salpicado outra vez
o pantalon

algunhas arbores caidas
e o mar que recupera
o espacio que lle roubaron

chove
segue a chover
un pouco mais
de chuvia


16-2-2011

imaxinario xogo


na mesa do parque

debaixo dunhas arbores
esta debuxado
un campo de xadrez

as torres son unhas pedras
os cabalos burros fariñeiros
os alfiles uns espantallos
os peons son os danzantes ...

as tuas dubidas
entran no meu campo
e a miña decision
no teu espacio entra

unha froita madura
vai derrubar agora
a tua imaxinaria meiga
co meu soñado bardo


15-2-2011

un pouco de chuvia


frio chuvia e vento

no cristal da xanela
pingas humido alento

duas musicas escoito
poemas trovas de adriano
e vento chuvia de inverno

a arbore difuminada
chove mañan e tarde
chove noite pechada


14-2-2011

as mâos de manuel alegre

com mâos se faz a paz se faz a guerra
com mâos tudo se faz e se desfaz
com mâos se faz o poema e sâo de terra
com mâos se faz a guerra e sâo a paz

com mâos se rasga o mar com mâos se lavra
nâo sâo de pedras estas casas mas de mâos
e entâo no fruto e na palavra
as mâos que sâo o canto e sâo as armas

e cravan-se no tempo como farpas
as mâos que vês nas coisas transformadas
folhas que vâo no vento, verdes harpas,

de mâos é cada flor, cada cidade
ninguém pode vencer estas espadas
nas tuas mâos começa a liberdade

manuel alegre

poeta portugués
texto cantado
por
adriano correia de oliveira



13-2-2011

palabras por exipto


revoltas no mundo arabe

tunez exipto e mais movementos
e nun pediodico nas seis paxinas
adicadas a revolta de exipto
hai pequenas entrevistas
a catro anonimos protagonistas
nunha delas un barbón sae na foto
falando do represivo e anti-islamico goberno
coa sua muller que se adiviña baixo un burca
como podemos adiviñar as suas palabras

unha revolucion social é
un movimento popular que derruba a un dictador
moitas veces para poñer a outro goberno
mais ou menos represivo no seu manchado lugar

nas entrevistas so homes
porque o periodico non atopou mulleres
ou porque non as quiso buscar !?

8 de febreiro


e logo das masivas protestas
e moitos mortos sen cuantificar
o represor dimitiu
e o exercito din que vai
acompañar a transicion a democracia
e falan de imitar a democracia
dos paises que apoiaron ao dictador
e hai moitas voces que falan da relixion
e a relixion nunca camiñou ben cos gobernos

o cronista a dia 13


12-2-2011

colectivo patio


son tres arcos

que me levan
ao querido patio

a miña mesa
o meu espacio
os teus poemas

manolo pipas

fotografia
oaxaca hai un mes
poema destes dias


12-2-2011

un pouco perdido

no meu barrio non hai tienditas
nen ofrecen tacos ou doces
a algunhas horas nas esquinas das ruas
e en ningun dos tres supermercados
atopei nopales jícamas chayotes
platanitos mameis guayabas

ao bus so podo dar parada
nos lugares para iso establecidos
e non me podo subir en marcha
e non hai taxis colectivos

que poucos nenos hai acá
e poucos deles na rua

da sequedade e da calor
pasei ao frio e a humidade

nas ruas hai demasiada luz
e vexo e sinto o consumo
por todas partes

11-2-2011

memoria do marco


o marco
e o marco da porta
dunha parte da nosa memoria

marco
museo de arte contemporanea
eficifio que foi xulgado e prision
onde estiveron e resistiron
os ultimos presos antifranquistas

e baixo as letras e os numeros
da fachada do marco podemos ler
año 1880 palacio de justicia

ai os palacios
que sempre foron construidos
oprimindo aos de abaixo

a porta dos vellos xulgados
na porta do marco pois
o lugar das nosas concentracions

o marco e a porta da nosa memoria

10-2-2011

un recuncho


sempre gostei desta

esquina curva recuncho
da nosa cidade maltratada

as formas humanas
que se axustan a natureza
estas fermosas pedras labradas

co mesmo esforzo
pola esquerda ti podes
subir con un ou dos pasos
e pola dereita de golpe
podes subir os catro chanzos

o equilibrio das formas
deste pequeno lugar de paso
no que poucas veces reparamos

posdata dias despois
varias persoas
preguntaron por este recuncho
do que dou algunhas pistas
é na cidade de vigo
pero non polo casco vello
e tampouco nas aforas