o sorriso do astroda lua no mencer e eu vou pro monte a facer e desfacer
nas travesas
mazán de dous corazónsesta froita revoltosa que máis podo decir estaba ben sabrosa
seica pasóu un ano doce meses e algúns poemas e pensei que me ías escribir eu xa o fixen hai unha lúae algo máis che mandaréi estes días