25-1-2013

a vida dos reloxos de parede




A vida dos reloxios de parede,
pasa por unha fábrica de China,
unha tenda en occidente,
unha compra por un ansioso,
unha vida nunha casa cunha parede divisoria,
absurda, maciza,
na que pendurar reloxos,
na que pendurar o tempo e as vida,
paredes nas que pendurar o tempo mercado sen vida,
que vive dividida,
mirando un cuarto,
e sen sabelo,
dándolle o cú a outro.
Tic, tac, reloxo.
Salta da parede,
deixa de contar o tempo e camiña.
Toc, toc, a vida.
Tic, tac, reloxo.
Toc, toc, camiña.
Toc, toc, camiña,camiña,camiña,camiña camiña... 

iria bragado

poema do colectivo libro
dezaoito do circulo poetico aberto
lido onte no café de catro a catro
no evento comparte os teus poemas
por alfonso rodríguez cortizo ante a iria
presente nunha mesa que por unha baixa
laboral por falta de humanidade dos jefes
non puido recitar por se acaso...
a pesares de ter moi ben a gorxa
tamen recitaron carmeliña garcía
ruben de rosende e david medina