Abril 2015

o rato é un pequeno roedor

e a presa que prefiren os gatos

e das fábulas aos animados debuxos

son moitos os entrañables ratos

a fábula do rato e a ratoeira

o rato e o gato e o rato e o león

tom e jerri miki maus e pixi e dixi

e espidi gonsáles o rato máis velós

hai un ratiño pérez que fai regalos

aos cativos ke lles caen os dentes

e un rato rodrigo que amasa os cartos

sempre roubando ás pobres xentes

este rato que é tan mal bicho

tardou en ir para unha gaiola

pero como ten tantos amigotes

logo saiu pola súa porta

na imaxe o lento rodrígues

o curmán de espidi gonsález

e na outra super-rato

o cronista

cando unha persoa

fai tanto e tanto dano

anda sempre con escolta

e ten medo de que alguén

se lle acerque a dar un sopapo

merecido pero non llo deron

e é patética a expresión

do gran xefe da banka europea

que se caga polos pantalóns

nunha rolda no corazón do imperio

o señor mario draghi non é atacado

a activista entregando un manifesto

somos donas das nosas vidas

defendese de tanto e tanto atraco

a pacífica activista josephine witt

bótalle papeis ao inhumano bankeiro

ke podían ser inxustas sentencias dalgúns desaloxos

confetis feitos cos despidos ilegais das traballadoras

ou de inxustas condeas dalgúns pacíficos revoltosos

o cronista

indíxena zapoteca de oaxaca

exiliado coa familia na galiza

levántase da mesa e deixa o micro

e móvese para dar unha plática

sobre a tortura e outras inxustizas

nese país que chaman méxico

invitado por amnistía internacional

o tempo e o camiño foron moi longos

as mans xesticulan e juan sosa movese

e segue debullando os golpes dos de arriba

olla para nós e olla as paredes da sala

e se cadra se lle cruzan imaxes das prisións

e segue o seu duro recorrido por diversas

rexións e tempos deste inmenso e plural país 

sete horas de luz sepárannos de oaxaca

das súas comunidades dous días de camiño

entre autobuses avións e máis autobuses

se as combinacións se deran ben

poucas horas de luz demasiado tempo

e alá seguen os seus compas presos

na serra sur de oaxaca as golpeadas

comunidades loxichas resisten

indíxena zapoteca

exiliado na galiza

cantos golpes te separan

dos cerritos e das milpas?

cantos soños te separan

canta certeza e mentira

da serra sur oaxaqueña

da túa rexión loxicha?

manolo pipas

convidoume maia e nuno

a uns pinchos rotondianos

agradecido o cronista

xa lles regala este canto

cativos que coñecín

por un asunto dun barco

nuno e maia na rotonda

tiñan o mellor comando

lindo nuno coma sempre

con relajo que se deixa

maia non o mira claro

a cativa que protesta …

non está mal o lugar

pro convivio rotondianos

pero estábamos mellor

á beira do noso barco

sabrosas as empanadas

as olivas e as tortillas

pero teño que decirlles

faltaban as mandarinas

(e saco do morral as froitas)

viñeron mui poucos medios

os queridos goas faltan

estarán solos e tristes

levámoslle algo de tarta?

da vosa comunidade

símbolos aceite e auga

graciñas meus rotondianos

nais e pais e nuno e maia

o cronistadecoia

quen fixo esta pintada

se cadra non foi unha nena

un neno se cadra non foi

pero se comprende a licencia poetica

e ese sentimento de urxencia

de quen quixera non ter que escribir

nunha parede do salgado bueu

na galiza em galego mami

manolo pipas