Agosto 2014

imaxino unha feira

feira e festa imaxinaria

que brinquen polos valados

caracolas e máis algas

feira da cultura livre

dixital dóce e salgada

nunha pota colectiva

infusións asamblearias

imaxino feira e xente

activa pero pausada

redes socias afectivas

que se respete a palabra

pulo pra caixa do tempo

tarefas intercambiadas

moedas sociais usemos

elas non che ocupa nada

que terra ti te imaxinas

pra vivila e traballala?

que casa e que vida queres?

ou respeto ou xa se acaba

por moito que te imaxines

non se comen as pantallas

podemos vivir mellor

con moi pouca cacharrada

imaxino unha feira

feira e festa imaxinaria

que brinquen polos valados

os saltóns e as guitarras

meniñas e caracolas

ratos e milleiros e algas

piratas e coloridas

os corazóns e as palabras

hoxe e mañán máis feira

feira.imaxinaria.org/

o feirante imaxinario

un rosal no medio

da floresta

pra carballos e piñeiros

unha festa

na bouza

famosos con pouca ou ningunha ética

tíranse auga fría sobre a cabeza

e colgan a imaxe nas pseudoredessociais

apoiando unha sospeitosa campaña

contra a esclerose e poñendo uns cartiños

outros con ética poñen cartos

pero non queren sair na foto

e desde gaza onde case non hai auga

botanse escombros sobre a cabeza

escombros do seu pais bombardeado

coa complicidade de moitos deses famosos

desde aquí animamos

a obama que se tire sobre a cabeza

os escombros dos soños de luther king

e animamos a rajoy e cañete que se tiren

uns capachos de chapapote sobre a cabeza

animamos a merkel e eslin ...

o cronista

coa lúa e a estrela camiño da noite

casa cultural de arcos de ponteareas

perto da pedra dos namorados

e namorou a música e a danza

a comunidade é unha roda de corpos

roda de conciencias a solidariedade

e cada corpo que se sume a estas rodas

manterá o equilibrio do camiño

cando ollo a estas nenas e nenos

saharauis acompañados uns meses

por estas familias amigas ou veciñas
penso na súa vida real golpeados
penso neste tempo de chamadas vacacións
e penso sobre todo no pouso que lles deixará

zurrumalla cantoulle á ferida fraternidade

os carunchos tumbaron muros cos nosos cantos

e seguimos soñando cun sahara en liverdade

e unha nena de agwanit e da roda subiu ao palco

a cantar na lingua da súa comunidade

eu recitei no palco festa-ponte saharaui I

a jaima e o carballo e o pobo do deserto

os tres publicados neste espacio

manolo pipas

o baobab como nai

e como avoa da comunidade

mentres ollo esta foto

e outras de vellos baobabs

escoito unhas músicas de áfrica

lembro os debuxos do principiño

da inmensa arbore da sabana

e do elafante no sombreiro o

e penso no vendedor ambulante

que se me acercou onte!

como entraría el neste continente?

o cronista