Septembro 2015

               a lois e magda

cando chegamos a salvaterra

dime o compañeiro que a última

vez que estivo no festival da poesía

hai máis de vinte anos non había ponte

o río cruzábase no transbordador

un pequeno valado de obra

separa poetas e músicos

do público das amistades

que paradoxo o valado

que non fai falta pero é a norma

o valado a fronteira os migrantes

poemas na nosa e noutras linguas

como hai vinte e vintemoitos anos

o festival das culturas sen fronteiras

entre os valados e as sillas

onde escoitamos poesía e canción

hai varios metros valeiros

que logo a banda de caxade

de tremendas letras e músicas

consegue que os ocupen

os cativos con xogos e danzas

un brinca tocando a guitarriña

e unha cativa recorre os valados

pasando por eles a súa man

como outro inocente xogo

logo dun feixe de encontros

mercar o libro do festival e outro

deixamos este val e salvaterra

a esquerda o vello río pai minho

que nos quere unir ao irmán portugal

o festival das culturas sen fronteiras

manolo pipas

faltan uns pouquiños días

pra que maduren as uvas

agardan mans e capachos

os pes o lagar e as cubas

algunhas maduras como

que non chegan á vendima

unhas tintas outras brancas

as folieiras dóces rimas

e brancas e tintas foron

as mazurcas e foliadas

pero sen probar os caldos

foi pasando esta velada

entre as uvas de lourido

nós a sanidade a matria

a música e as conversas

que son da mellor terapia

a maría antón luis e begoña

uvas e solpor do martes un

versos lourido-coia

pipas

onte morréu unha muller

no macro hospital inaugurado

con moitas e graves deficiencias

a paciente puidose contaxiar

nesta macro obra de feijoó-pp

pero nestes casos os gobernantes

case sempre nos menten

subo ao “hospital” no defieciente

transporte colectivo subencionado

e algunhas persoas dentro

teñen cara de funeral

nunha das portas do edificio

hai prensa entrevistando usuarios

dentro do centro dou unhas voltas

e so atopo dous cartaces da manifa

da tarde polo hospital 100% público

e cóntame unha enfermeira

logo de falar da morta na uci

que aos azuis módulos do edificio

chamanlles gaivotas a b c ...

o antigo animal do simbolo do pp

sustituido por uns alleos pelícanos

que vexo debuxados na cafetería

a manifa das oito no xeral

xa estaba anunciada hai semanas

porque tardaron tanto coa data ?

demasiado tarde !!

o cronista

o lume empezóu

nas terras da aldea da luz

que tráxico paradoxo

en lucenza de cualedro

o lume queimou matorral

bosques prados e cultivos

e desaloxóu casas

queimou cortes e chegou até

os muros do cimeterio de gudín

se cadra un sinal dos deuses

e lembrei ollando as fotos

os versos de celso emilio

do cimeterio privado

que el se cada agora

non tería escrito

Escrito na parede do cimeterio

Si os que xacen dentro non poden saíre

i os que vieben fóra non queren entrar,

istes rexos muros que coutan as campás

son un monumento da iditez humán.