cantigas en libres versos

24-5-2010

mais versos titiriteiros


e seguiu o festival‭ ‬/‭ ‬o domingo ultimo dia‭
topei muitas amistades‭ ‬/‭ ‬e algunhas con meniñas

vai un conto ou unha obra‭ / e nas prazas ou no paseo‭
hai uns titeres que falan‭ ‬/‭ ‬a outros chega cos xestos

gran circo de liliput‭ ‬/‭ ‬os titeres mais pequenos‭
que desbordan emocions‭ ‬/‭ ‬e desbordan os meus versos‭

boa exposicion de imaxes‭ ‬/‭ ‬dos anos do festival
nunha foto o autor pregunta‭ ‬/‭ ‬pola nena anxelical‭

tamen hai un mercadiño‭ ‬/‭ ‬titeres libros e roupas‭
ti ves mui serio vestido‭ ‬/‭ ‬cambia xa de camisola‭

recomendo se me deixas‭ ‬/‭ ‬a nova do festival
e precisas un sombreiro‭ ‬/‭ ‬que o sol está a apretar‭

vou coa copla tanxarina‭ ‬/‭ ‬artistas traballadores
un pastor e tres ovellas‭ ‬/‭ ‬brancas negras ou a cores

o xantar titiriteiro‭ ‬/‭ ‬foi no alto de cedeira‭
e foi cortarnos a fita‭ ‬/‭ ‬unha nena brasileira

pasarruas dos gaiteiros‭ ‬/‭ ‬repartimonos en mesas
os folkloricos e o viño‭ ‬/‭ ‬son os dous de tinta femia‭

cociña titiriteira‭ ‬/‭ ‬graciñas polo menú
pola festa e as cantigas‭ ‬/‭ ‬que botastes no autobús‭

marcho cedo‎ ‏/‎ ‏mais fican os meus poemas‭
desculpade que vos deixe‭ ‬/‭ ‬pero teño unha‭ ‬asamblea

graciñas meus tanxarinas‭
que xente titiriteira
seguide co festival‭
que non pare a sementeira‭

o cronista
de redondela a cedeira‭
a‭ ‬23‭ ‬de maio dos correntes
23-5-2010

as coplas do festival


cheguei tarde ao festival / varios dias eu perdin
e o sabado baixei / eu tamen dun castromil

das actuacions que vin / vou contando o que se pode
se me paso tanxarina / pode pecharme na torre

pola praza do concello / xa vai a orquesta fantasma
e resulta que é un solista / que ben toca duas flautas

unha frauta en cada man / e as percusions ao lombo
e un cordel en cada pe / toca pandereta e bombo

as coplas dos once anos / en cuartillas repartin
aos tanxarinas pasei / os versos do castromil

o triptico é un debuxo / e no cartel temos outro
un autobus con remolques / e outro que marcha solo

na vila dos acueductos / a risa anda pola rua
pero non ri todo o mundo / que algun ten cara mui dura

que vergoña os da xunta / cortando coas subencions
que os titeres levaban / ás escolas con paixon

na alameda vou xantar‭ ‬/‭ ‬cousas vexetas mui boas‭
que son da cova dos ratos‭ ‬/‭ ‬que saiu da sua cova‭

os titeres pola gorra / escollen o seu turreiro
torres bermellas revive / a hendrix e cachafeiro

the turre's band bos metais‭ ‬/‭ ‬de torroso e arredores‭
trotamundos parrandeiros‭ ‬/‭ ‬no turreiro e xunto a torre

na praciña un retablillo / con titeres e mais contos
rodorín botou uns versos / con mais gracia que manolo

e remato este bo dia / sabado titiriteiro
os croquetas seica foron / uns tremendos no torreiro

marcho pois cos meus apuntes
pra mais versos escribir
que onde mellor me saen
é subido ao castromil

o cronista en redondela
o 23 de maio dos correntes
21-5-2010

os titeres de redondela

once anos nada menos / titeres en redondela
alegría pros pequenos / que non perden esta festa

tanxarina na xunqueira / é o grupo anfitrion
nas prazas e na alameda / once anos de paixons

este trio trae a ria / titeres de medio mundo
historias de fantasia / dun pasado ben profundo

toca o tan tan tanxarina
abre o telon a cortina

titeres e marionetes / circo poetico e danzas
musicas e monicreques / liliput e uns fantasmas


.

os dez dedos xa sumaba / o .cartel . titiriteiro
as duas mans completadas / dan paso a outro deseño

toca o tan tan tanxarina
abre o telon a cortina

van dentro dun castromil / os dez anos e monecos
no remolque está a sorrir / e seu irman mais pequeno

titeres que gran regalo / redondela e tanxarina
o festival once anos / pecha e abre a cortina

tanxarina ai tan tan
ti non nos podes faltar

                        na ria a 21 de marzo



28-1-2010

o neno asasinado

ai chamaco neno morto
otra vida xa se vai
ferida comunidade
no medio de vellos cerros

vellos cerros que non entenden
esta mentira esta guerra
que sempre chega de fora
con ocultos intereses

interesa pois a vida
e que os nenos so xoguen
e que non se desesperen
entre balas non perdidas

non está perdido este pobo
pero moitos triquis camiñan
entre armas que dominan
os seus corazons de cerros

os cerros a resistir
esta mentira esta guerra
que sempre chega de fora
coa cor do huipil

o huipil de vivos bermellos
non é de sangue derramado
é de sangue que declara
que non se pechen mais ollos

oaxaca 11-09

 


Distribuir contido