Outubro 2016

05-10-2016

diego somos todos todas

 

 

no xulgado novamente

coa inxustiza ás voltas

como grande é o barco

longa a causa da rotonda

a  fiscalía  dubida

da palabra desde goa

caballero  represor

diego somos todos todas

 

nestas portas do xulgado

non son poucas as persoas

como grande é o barco

longa vai sendo esta loita

policía   mentireiro

diego somos todos todas

detrás temos a inxustiza

diante a utopía é nosa

 

o cronistadecoia


 

03-10-2016

mentireiro policia e rotondiano

 

 

un policía local

do alcalde caballero

levarános ao xulgado

porque é un mentireiro

 

un policía lokal

sen ética sen vergoña

vai aí decir mentiras

do asunto da rotonda

 

o tramposo polícía

caiu solo foise ao chan

se tropezóu coa baldosa

xa sabe a quen reclamar

 

un policía dos goas

ese homiño incompetente

vai manchar este xulgado

acusando a un inocente

 

polo asunto da rotonda

policía mentireiro

non pode estragarlle a vida

ao noso veciño diego

 

concentración de apoio

mércores 5 as once horas

nas portas do xulgado

porque diego somos todas

 

o cronistadecoia

 

 

 

03-10-2016

charlotte e carolina

 

 

charlotte charlotte...

e logo pensei en charlot

e nas súas películas

pola liberdade ...

 

charlotte carolina do norte

charlotte e carolina dous

nomes de mulleres

se cadra na súa orixe

charlotte a escrava negra

carolina a branca muller do amo

 

en charlotte con maioría branca

a armada policía non o pensa moito

se ten diante un sopeitoso negro

 

logo de charlotte en el cajón

california varios policías

tamén asasinaron

a outro cidadán negro

 

o cronista


02-10-2016

en colectivo dereitos e deberes

 


precariedade pobreza e dereitos sociais

era o nome da plática da compañeira

e tamén oimos moito outras palabras

explotación riqueza exclusión 

neoliberalismo apoio mútuo

comunalidade...

 

deses apuntes que koldobi tiña no chan

e da súa memoria de longos camiños

escoitamos sabias frases coma estas

vos tenés la bala ….yo la palabra

la bala muere al detonarse....

la palabra vive al replicarse

dijo berta cáceres

 

hay que tener las dos patas en activo

la protesta y la propuesta...

a koldobi coñecina como activa pacifista

naqueles esquecidos anos da insubmisión

e ela chegóu desas afortunadas illas

que están a 100 km de áfrica

 

nos dividen en zombis y fundamentalistas

los gobiernos tienen el piloto automático...

e digo eu que moitos en pouco tempo

chocarán contra esa montaña de lixo

que nós axudamos a crear

 

cuando uno señala la puerta

tres dedos te señalan a ti...

e cada vez que entraba alguen na sala

a compañeira sacáballe puntilla

 

e logo seguiu a tertula

entre as redes e os enredados

con moitos golpes e algunhas esperanzas

a política de abaixo e a de darriba

cada vez unha máis lonxe da outra

 

o salimos todas juntas

o no hay salida

dixo a compañeira

 

en coia baixo a sombra

do maldito-máxico barco

 

 

02-10-2016

ayotzinapa tlatelolco

 


na escola de ayotzinapa

no golpeado sur mexicano

fórmanse mestres rurais

 

os estudantes de ayotzinapa

querían chegar o 2 de outubro

a tlatelolco na cidade de méxico

para honrar os desaparecidosdo 68

e desaparecéronnos tamén a eles

 

2 anos de ayotzinapa

48 anos de tlatelolco...

sen xustiza sen democracia

 

en guerrero ayotzinapa

na escola de mestres rurais

estudan historia e xustiza

pero non nos libros

 

o acompañante


01-10-2016

quince anos de arbore

 

 

esta árbore ten 15 anos

unha especie nova e urbana

árbore de clima templado

de redondeadas follas perennes

pequenas e medianas

 

logo de varios cruces

de iniciativas e propostas

saiu esta nova especie vexetal

se cadra chamada en latin

consumus conscientis

 

a árbore cumpríu quince outonos

a cooperativa a tenda o espacio social

e a árbore logo deu pequenos froitos

e foi abrindo as súas pólas


e ai segue coidandose colleitando

compartindo soberanía alimentaria

de todo o consumo soberanía

 

manolo pipas



 

01-10-2016

arbores coitadas

 


hai catro días

tomei esta foto

o concello de vigo

anda podando as árbores

con moita antelación

 

xa non poden murchar

as follas co seu ritmo

desprenderse e voar

e cair ao chan

e sofren estas árbores

os insectos os paxaros...

a nós róubannos a sombra

 

as árbores coma esqueletes

moitos meses tristes

até a primavera

 

o cronista