Abril 2014

12-4-2014

antes do recital

xa ven a noite
e pouco antes do recital
séntome no paseo sobre a ría
e recítolle uns versos
ao amigo solpor

pipas

11-4-2014

cando un lokal di que pecha
vai pechando súa vida
vaise enchendo de fantasmas
núblasenos a retina
hoxe leo no xornal
que pecha unha librería
é couceiro da coruña
se ninguén se lles arrima
trintedous foron os anos
carmen e pepe que xubilan

cantos libros e autores
laten nas estanterías
canta maxia e aventuras
compartir tanta enerxía
e buscando máis lectoras
os libros que se movían
en caixas que ían ás feiras
foron moitas travesías

os couceiro da coruña
que non peche a libraría
os primeiros entregados
a lingua de rosalía

este texto tiña un tempo
eu agardaba boas novas
e malas chegan de ourense
que pechou primeiro torga
voltarán tristes os maios
non é tempo para esmorgas
cando pecha a librería
tamén vai triste a memoria
sulagado o noso soño
o verso cheo de sombras
amigas das librerías
creadores e lectoras

manolo pipas

10-4-2014

artista obra obreiros e memoria

as polémicas pasan e as obras quedan
josep m subirachs barcelona 1927-2014

pois é certo que unhas polémicas pasan
pero a historia hai que escribila
e historia valorará ao artista
e tamén a súa ética

este personaxe nos anos sesenta
asinara un documento contra
a reanudación da grande obra de gaudí
e anos despois foi sumar unha polémica
escultura na fachada do faraónico templo

e o proxecto de obra do artista
faise ralidade co traballo dos obreiros
e nas suas obras e nas do seu ídolo gaudí
e en que condicións traballaban os obreiros
cantos accidentes e feridos houbo !?
houbo algun mutilado e algún morto
para que o artista pasara a historia !?

subirachs grandísimo artista
o chamado escultor do réxime catalán
se cadra un mercenario máis do capital

e o artista ficou sen o seu museo
porque o seu banco entrou en crise!
que paradoxo

o cronista

09-4-2014

a corrala utopía

a corrala vivenda colectiva
e xa dous anos sen luz e sen auga
mais no patio inda xogan as cativas

e son vintedúas as súas familias
elas medran soñan rin choran berran
neste popular barrio de sevilla

domingo seis de abril na mañanciña
non hai alborada que é un requien
pola súa historia pola súa vida

esta corrala chámase utopía
e din que ela pertence a un banco
desaloxados pola policía

http://corralautopia.blogspot.com.es/

08-4-2014

poemas e cancións na cova

entre poetas e cantoras recital
poemas e recitado de manolo pipas
cancións interpretadas por servando barreiro
unha viaxe poético musical pola terriña
pola peninsula e por terras das américas
sabado 12 as 22.00 na cova dos ratos
rua romil 3 vigo

foto de carlosdeteis
nunha actuación no bar hipólito

07-4-2014

da mostra da barbarie

esta mostra da barbarie
combinacións de imaxes e palabras
é algo máis que unha mostra
é unha probocación unha axitación
un remover a memoria a realidade
os sentimentos as utopías...

a barbarie pode ser chamada
a explotación máis atroz
a sen-razón a violación o terror
e a penúltima fase do capitalismo

a arte colectiva e livre
pode ser unha defensa contra a barbarie
pero as artes moitas veces están co poder

combinacións de palabras e imaxes
cada lámina da para unha boa análise
dúas láminas dan pe para un manifesto
tres láminas poden ser unha barricada
…..

as láminas da mostra da barbarie
colgadas suspendidas aprobadas
sobre palés pintados de negro
co fondo bermello das paredes
e non podía ser doutro xeito

o cronista

06-4-2014

mostra da barbarie

É realmente isto unha mostra?

Moita xente dirá que non, que o que aquí
se pode ver non ten valor ningún.
Por suposto, esa falla de valor é unha esixencia
das persoas que un día desexamos facer
estas combinacións de imaxes e palabras.
A liberdade non pode ser taxada. Rexeitamos
o uso do diñeiro e ao mercado e á industria
do ARTE. Antes disto xa rexeitaramos á industria
e ao mercado de todos os bens de consumo
que perpetúan este noxento sistema motivado
unicamente pola ansiedade imbécil
de gañar diñeiro.
...
...esta acción podería ser unha manifestación
dunha tradición viva e antiga que fala,
a quen quere e de modo negativo a quen no quere,
cun discurso de axitación político-contracultural.
Unha tradición disidente ancorada na autoxestión,
autopublicación e autodifusión e necesariamente
colectiva. Unha tradición chea de contradicións
que non se alínea en ningunha ideoloxía
de esquerda radical pero bebe de todas elas.
Unha tradición do antiprofesionalismo
e ultimamente anónima….

As obras de esta acción están liberadas
para copialas, modificalas, presentalas
con este o outro ou ningún nome,
ou para facer con elas o que se queira
www.mostradabarbarie.wordpress.com

05-4-2014

de kosova a siria

refuxios e campos de refuxiad@s

un millón de refuxiados
sirios colapsan o libano

titular dos medios

catro muros teito e chan moitos corpos atrapados
son refuxios baixo terra e seguen bombardeando

neses corpos cheos de medo
demasiados pensamentos

catro muros transparentes outros corpos atrapados
son aramios da miseria son campos de refuxiados

hai que poucas esperanzas
nesas perdidas olladas

catro muros teito e chan baixo as bombas todo trema
unha nai non quere xogos con pistolas de madeira

nestes corpos cheos de medo
dura loita contra o tempo

refuxiad@s entre aramios son tratados con esmero
por humanitarios corpos por humanitarios berros

esperanzas hai que poucas
ao lonxe sonan as bombas

@s que baixan aos refuxios deixan pintadas no chan
unha diana ben grande pra que saiban onde están

demasiados pensamentos
nestes corpos cheos de medo

refuxiados entre aramios ollan os avións pasar
que na terra que deixaron seguen a bombardear

hai poucas esperanzas
cando baixan as olladas

entre muros de mentiras refuxiad@s nós estamos
nós non queremos ollar nós tamén bombardeamos

escrito en vigo durante a guerra
de kosova 99 e publicado no libro
marzo abril e outros naufraxios

04-4-2014

desde a cidade-porto

vivo e nacín nesta cidade-porto
nunha poboación de costa e campo
que se asentou nun fermoso lugar
cunha terra e clima xenerosos

vivo e nacín nunha cidade-porto
que lle foi roubando espacio á ría
botando anacos dos montes ao mar
restos de construccións que non queren
e inmensos bloques de formigón
para medrar sobre as augas salgadas

vivo nunha poboación
que foi medrando e medra
como case todas de costas á terra
escríbovos desde unha cidade-porto
como case todas de costas ao mar
como case todas de costas ás persoas

manolo pipas

03-4-2014

mar de idea vilariño

El mar no es más que un pozo

El mar no es más que un pozo de agua oscura,
los astros sólo son barro que brilla,
el amor, sueño, glándulas, locura,
la noche no es azul, es amarilla.

Los astros sólo son barro que brilla,
el mar no es más que un pozo de agua amarga,
la noche no es azul, es amarilla,
la noche no es profunda, es fría y larga.

El mar no es más que un pozo de agua amarga,
a pesar de los versos de los hombres,
el mar no es más que un pozo de agua oscura.

La noche no es profunda, es fría y larga;
a pesar de los versos de los hombres,
el amor, sueño, glándulas, locura.

Idea Vilariño
uruguai 1920-1999

02-4-2014

caminhar preguntando

neste tempo tan confuso
tan revolto tan veloz
tan saturado de ideas
e tamén de informacións
de redes tan mal cosidas
e de poucas reflexións
unha nova nave zarpa
dalgún porto da paixón

o caminhar preguntando
novo espacio virtual
deste compa parlanchín
meu diletante informal
nos centros sociais da terra
os caminhos do lokal
de chiapas a palestina
travesías do global
este caminhante tone
unha voz ben trasversal

a tone varela caminhar
preguntando.wordpress.com/

01-4-2014

memoria vermella

ámote vermella un libro
un feito unha acción pola memoria
poemas de claudio rodríguez fer
e ilustracións de sara lamas
e vermellas son as letras dos poemas
e os debuxos teñen trazo vermello

os corazóns e o sangue son vermellos
vermellas as feridas e as resistencias
vermellos os nosos camiños e o vento
a memoria e a utopía son vermellas

a travesía da última república foi vermella
vermellas querían ser moitas comunidades
un de abril a setentecinco anos da sua derrota
e nós seguimos tentando construir a liverdade

manolo pipas