o barco a rotonda e nós

do luís  e do bieito / que vos podo eu contar

sabedes do seu inxenio / rápidos no seu trovar

lobariñas e o caruncho / o mestre e o folklorista

son bos froitos do pais / son dous bandullos de artistas

sindicalista e danzante / beben viño como non

máis non lle botan jasiosa / nen casera nen feijoó

non son tímidos os homes / pero teñen pouco ego

toda rima que eles botan / vai defendendo o galego

o bieito e o luís

en palabras non son mancos

teñen os pes ben na terra

antes davión queren barco

hox veñen rotondear

á beiriña deste marco

estes versos eu quería / botar de presentación

pero isto non foi posible / non quixo a organización

darredor desta regueifa / o ambiente estaba raro

dous polis pasan en moto / pola terraza do marco

o alcalde e a presidenta / chegaron coa súa banda

pero no recibimento  /   atoparon malas caras

vanse sentar  nunha mesa / pero eles non peden nada

e non quedan á regueifa / teñen medo da palabra

e o bieito e o luís

botaron as súas coplas

no marco saiu o barco

daquela tan xusta loita

o cronistadecoia

reflexiono á beira

do alfageme na rotonda

reflexiono debaixo do monumento

fascista que segue en pe no castro

reflexiono ollando o sen sentido

da macro-mega-estación do ave

reflexiono pensando

no coitado arbusto-saurio

reflexiono cada día que camiño

esta cidade golpeada polos de arriba

reflexiono cada vez que vexo

os cartaces electorais

e a nosa querida policía

o cronista

a precaria democracia deberes e dereitos

e o dereito a votar unhas pouquiñas veces

a quen probablemente vai pisotear

moitos dos nosos dereitos

neste pais onde votan algun mortos

e moitas persoas sen conciencia do feito

e outras moitas son obrigadas a votar

unha papeleta nun sobre pechado

que lles entrega o cacique que os oprime

ou o sospeitoso director do asilo

eu que nas anteriores eleccions non votei

conscientemente quixera recuperar

aquilo e votar agora dúas veces

contra o cacique que nos oprime

o meu colexio electoral segue a ser

o colexio público da rotonda alfagema

e chegoume unha vez máis a carta

da oficina do censo electoral co antigo

e antidemocrático nome franquista

dun obispo que estaba cos asasinos

que antes tiña o actual illas cíes

os que estudamos nel e os veciños

sempre lle chamaremos polo vello nome

eijo garay polo costume e pola memoria

e a nós como no caso do barco alfageme

non nos consultaron que nome

lle queríamos poñer ao colexio

porque nesta pseudo-democracia

temos mui poucos dereitos

imaxe desde o patio do colexio

o cronistadecoia