nas últimas pedras
onde o mar con forza rompe
habitan os percebes
duro e tolo traballo
de quen o percebe arrinca
que algunha vez por un erro
tamén se rompe
2010
poeta percebeiro
quedamos cos teus libros
coa túa salgada voz
co colectivo traballo
cos batallóns de palabras …
porque foi demasiado a onda
e marchache cos caldeiróns
agora o mar é todo teu
non deixes de escribir
compañeiro paco souto
pipas