Xullo 2017

raparigo de cem pes
canto camiño e turreiro
do teu canido salgado
a soñar co mundo enteiro

a tocar pro mundo enteiro
tonecho berro dos castros
incrédulas van as gaitas
polas terras de trasancos

polos portos de trasancos
tamén os guindastres choran
mentres novos raparigos
as tuas gaitas valoran 

manolo pipas

escribin a palabra matria
como posible titulo dos versos
para este vintecinco de xullo
e a folla dixital ou documento
ficou valeiro dous dias
o sabado coa poalla escribin
ollando pros meus veciños carballos
sobre o noso pais da chuvia
agora de piñeiros e arcolitos
dos incendios e dos chapapotes
das vias inauguradas sen seguridade

recoñezo que prefiro o 17 de maio
sobre todo antes de ser festivo
pero xa estas duas datas
perderon moito do seu aquel
mais seguimos manifestandonos
e sobre todo nestes dias
encontramonos e compartimos afectos

o carballo ten miles de follas
e todas elas valen o mesmo
e ao final do outono todas van caindo
e paseniño van formar parte da terra
e logo do descanso da arbore
na primavera xurdirán follas novas

o cronista

os ramalliños dos morenos
baixo a poalla e baixo o sol
sonaron outra vez nesta carballeira
daquel antigo concello de lavadores

a gotinha de agua da chaira alentejana
escorregou polos ramallos do eifonso
e despois das melodias dos muiños
foron ritmos da verde illa de irlanda

o sureño bosque chileno de violeta parra
chegou a esta fisterra do castrexo norte
e os versos para o pobo saharaui do deserto
puxeron en mais valor as nosas arbores e augas

imaxes gonzalo caride

cantigas karina mouriño 

versos manolo pipas

carballeira dos ramallos
na túa sombra celebramos
eses teus miles de ramas
en bembrive a romaría
con palestra e poesía
xantar roteiro e foliada

dos ramallos carballeira
a tua rica floresta 
sobre as augas do eifonso
o sabado celebramos
entre fadas e bispardos
do noso autóctono bosco

dos ramallos carballeira

do muiño as muiñeiras
esta tribo foi medrando
vellas cantigas de amigo
foron abrindo o camiño
carballeira dos ramallos

manolo pipas

a oliveira
á beira da ría
é unha salgada árbore
salgadas tomamos as olivas...