Febreiro 2018

cincoenta anos de poemas
mil libros de poesía
cumpre visor estes días
a visión da sementeira

o milésimo volume
a machado unha homenaxe
antonio looonga viaxe
noutras voces como lumes

os libros en capas negras
de todas cores os versos
a memoria o ritmo o tempo
visor con novas colleitas

grandes vates de visor 
no meu andel varias voces
mario violeta cohen
ida gonzález tuñón...

manolo pipas 

a vosa-nosa rede-refuxiada é pequena
e somos poucos coa vella consigna
non no noso nome
e con outras tráxicas verdades

debaixo dos noxentos bankos
compas desprazadas refuxiadas…
e moitos non están porque
non queren saber ollar pensar…

nun paseo sabado as seis da tarde
os manifestos a batukada os poemas...
camiñan ao meu rente moitos homes
non os coñezo sonme estranos
pero ti que alcontras alá lonxe
máis alá das sabanas e das illas
coma un irmau che falo…
cantamos irmaus de celso emilio
e poucos que camiñan rente a nós
se paran a saber pensar sumar …

e nós marchamos algo frustrados
o café o desasafogo e mañán outras
e mesmo eu non pensaba escribir
e fixeno logo no mesmo paseo
escoitando a un solitario guitarrista

que gañaba unhas moedas na rúa
vello coñecido de cando íamos
detrás doutras xustas consignas
insubmisas contra o machismo
o capital as guerras...

nunha terra emigrante

con pouca memoria!

un europeo?

un golpe de estado diario
dan o pp e os xuices neste estado
á sanidade ao ensino ás mulleres
ao periodismo á xustiza aos xubilados

un golpe de estado a cada hora
a humoristas cantantes artistas gráficos
ao campo ao mar… á clase traballadora

un permanente golpe destado á ética
aos republicanos ás refuxiadas
ás independentistas aos excluidos...
escusádeme se algún grupo falta

o 23F é todo o contrario

ao 1 de outubro

imaxe dos funcionarios de xustiza
manifestándose na súa longa folga
no seu centro de traballo

a velliña máquina
do tempo coma nun xogo
literario de ciencia ficcción
trouxo estes días á cidade
de vigo pechada ao mar
ao imaxinativo novelista
jules verne que puxo a nosa ría
e a rande na súa obra vinte
mil leguas de viaxe submariña

e como a velliña máquina do tempo
ademáis de xoguetona é caprichosa
non puxo a verne no museo do mar
nen a carón das súas esculturas
nen camiñando pola ponte de rande
nen enriba da torre de toralla
nen nas queridas illas cíes
nen na terraza do noxento
centro comercial da laxe
nen na oficina do alcaldísimo
con tremendas vistas a nosa

fermosa e golpeada ría

puxo ao noso jules verne
que non puido traer o nautilus
en terras de coia xusto na proa
do noso querido barco alfageme
para que o sacara da rotonda
están tolos estes gobernantes
que o apartaron do mar e das xentes

o cronistadecoia

logo do rebumbio da enésima
proposta de letra pro hino das espanyas
agora pola militarista marta sánchez
imos lembrar o que cantábamos
nós de cativos e o que poden
cantar agora os cativas

franco  franco.
que tiene el culo blanco
porque su mujer
lo lava con ariel.
la reina sofía lo lava con lejía.
y por eso el rey se siente así de bien.

franco  franco.
que tiene el culo blanco
porque su mujer
lo lava con ariel.
y don juan borbón,
lo lava con jabón.
y supermán lo lava con perlán!
y el coronel lo laba con bernel

franco  franco.
que tiene el culo blanco
porque su mujer
lo lava con ariel.
a dona leticia  lávallo un polícia
e don felipe  non o lava que ten gripe

popular