Abril 2019

o partido que seica fundara
o franquista fraga levou un batacazo
pero vintecatro deputados

máis fachas ca eles foron elexidos
eses mesmos que son acusación popular
no franquista xuizo do procés

seica ganyou o psoe
aquel partido que deixóu de ser
socialdemócrata na transacción

e catalunya votóu contra os fascistas
e pola liberdade dos presos políticos
euskadi tamén deu exemplo
e galiza fixo o ridículo

seguimos agardando
que retiren dunha vez a momia

e pouco mais deles 

o cronista

artelixo e parnalixo
coas bágoas das sereas
das golfiñas e dos chocos
neste día das reflexións
co micro na porta dun concello
antes dunhas votacións con v
que botar con b está complicado
e penso no lixo que foi case toda
a longuísima campaña electoral

lixo son as mentiras e promesas
que moitos deles nunca cumpren
pero que os fachas e derechita
non poidan cumprir nada
arte o deles o de mentir
lixo a violencia das súas palabras
lixo a súa falta de respostas
aos verdadeiros problemas
e pouco houbo aproveitable

artelixo e parnalixo
poesía contra o lixo
do lixo saen os versos
entre o lixo as rimas
en redondela as artes
e as historias do lixo

manolo pipas

Cidade
Sem muros nem ameias
Gente igual por dentro
Gente igual por fora
Onde a folha da palma
afaga a cantaria
Cidade do homem
Não do lobo, mas irmão
Capital da alegria

Braço que dormes
nos braços do rio
Toma o fruto da terra
É teu a ti o deves
lança o teu desafio

Homem que olhas nos olhos
que não negas
o sorriso, a palavra forte e justa
Homem para quem
o nada disto custa
Será que existe
lá para os lados do oriente
Este rio, este rumo, esta gaivota
Que outro fumo deverei seguir
na minha rota?

José  Afonso

seica todos somos cidadans
índa que algúns sexades do campo
e como cidadáns somos votantes
pero no fondo e no día a día
somos tristes consumidores
do lixo e mentiras dos medios
e consumidoras de pouquiños
votos ou paleletas e urnas
menuda papeleta a nosa !
pero sendo monarquía somos
uns miserables súbditos
e logo da dictadura fascista
non nos deixaron escoller
entre monarquía e república

un consumidor

No era això, companys, no ès això
pel que varen morir tantes flors,
pel que vàrem plorar tants anhels.
Potser cal ser valents altre cop
i dir no, amics meus, no és això.

No és això, companys, no és això,
ni paraules de pau amb garrots,
ni el comerç que es fa amb els nostres drets,
drets que són, que no fan ni desfan
nous barrots sota forma de lleis.

No és això, companys, no és això;
ens diran que ara cal esperar.
I esperem, ben segur que esperem.
És l'espera dels que no ens aturarem
fins que no calgui dir: no és això.

Compañeiros, non é esto

Non é esto compañeiros, non é esto

polo que morreron tantas flores,

polo que choramos tantas arelas.

Cicais compre ser valentes outra vez

e decir non, amigos meus, non é esto.

Non é esto, compañeiros non é esto

nin verbas de paz con reixas

nin o estraperlo que fai cos nosos dereitos

que son dereitos que non fan nin desfan

novas reixas vestidas de leis .

Non  é esto, compañeiros non é esto

dirannos que compre agardar

i esperamos abofé que esperamos.

É  a espera dos que non nos pararemos

deica non sexa preciso decir , non é esto.

letra do vinilo

meu amic el mar  1978

en galego na mesma carpeta

luis llach