Decembro 2011

31-12-2011

saúdos afectos




mandei uns saúdos
e unhas invernais apertas
a aquelas terras onde pasei
os ultimos e longos invernos
con tan poucos dias de frio

mandei un correo colectivo
ás amigas e compañeiros
de oaxaca o anahuac e chiapas
e alguns corazons contestaron
cos seus bos desexos e abrasos
e eu seguinlles o dialogo
dialogo e afectos é o que somos

deixo polas ondas estes saúdos
e apertas calidas desde o frio inverno
para aquelas e estas e outras terras
ás amigas e compañeiros afectos

envolventes 31-12-2011


29-12-2011

a lenda do brión




por baixo do galiñeiro entre o zamans e o miñor
son as terras onde late a historia do brión

de vincios a morgadans esta historia é un rumor
entre covas e picachos as andanzas do brión

o brión bufo real el sae a voar nas sombras
imaxino a silueta entre os montes e a costa

ai voa nas sombras
ai voa brión
voa lenda voa
que medre o rumor       

esta ave ben nocturna  buscou moza no solpor
o brion que tolo moucho unha garza namorou

de vincios a morgadans entre o zamans e o miñor
son as terras das andanzas da memoria do brión

ai voa nas sombras
que medre o rumor
voa lenda voa
ai voa brión

o cronista

o coro tradicional cantares do brión
mañan venres 30 as 8.30 da noite
no centro cultural de vincios


28-12-2011

acuática alma de marta dacosta




conducir esta dorna  entre a escuma e o vento

Levantar a man, recuperar o tino,
que a alma se traduza,
mais que non se traizoe
que non sinale
nin levante a pel.

Parece non ser,
sentir e amar,
conducir esta dorna entre a escuma e o vento
coa abelencia do mariñeiro
que non esqueceu vogar
e coñece cada baixío
cada pedra
e o seu nome
cada golpe de mar.

marta dacosta

texto de acuatica alma
un novo poemario de marta
que se presenta en gondomar 
mañan 29 as 8.30 da noite
no instituto de estudos miñoranos
blogoteca.com /acuatica07
28-12-2011

poalla e bretema




os castiñeiros xa pelados
ainda con follas os carballos

poalla e bretema sobre o bosque
no solsticio de inverno
como anunciando a noite

lariño
27-12-2011

seco sobre mollado




solsticio de inverno
as follas secas dos carballos
caen sobre o humido espello

na tardiña do barbeira
seco sobre mollado
na pequena presa

lariño


25-12-2011

as rodas de neira vilas




unha vella casa de pedra
coñecida como a casa do romano
onde nacera e vivira o cativo o mozo
e a onde voltara o escritor do balbino
vello pero mozo logo da emigracion

unha bermella porta entreaberta
a roda do carro que parou o seu camiño
unha silla por se ti ves canso de andar
unha vide que se perde fora da foto
a fermosa estampa que segue co buxo
a oliveira e o acibo e abaixo a aldea

unha vella casa de pedra
chea das memorias dun museo vivo
as ferramentas do campo o forno
os cadros os libros o vello pupitre
o timon do barco a roda do afiador
barco fundacion xosé neira vilas
a casa e a roda da accion cultural

manolo pipas

a visita e a foto son de hai uns dias
co poeta miguel o forxador e familia
24-12-2011

guajolotes e outros bichos




na tardiña os guajolotes
soben polas arbores
para pasar a noite
protexidos do frio
e dos depredadores

nas terras de oaxaca
estes juajolotes sen saber
nada dos seus descendentes
que son chamados pavos
e tristemente protagonistas
nas enchentas destes dias

o guajolote ou pavo
o capón e o cochinillo
o cabrito e os mariscos
o bacallau e o ollomol...
pobres animaliños !

ollo coas enchentas !

envolventes

este libertario guajolote
encontramolo camiño da radio
comunitaria yaxhil hai un ano
saudos compas zapotecas
que aí seguides nas ondas
http://radio.flujos.org
23-12-2011

observado musico




desde o observatorio de aves
do parque da bouza
un mercores  de mercadillo
observo no outro sentido
a un musico da rua
que desexa feliz navidad
a xente que pasa a cada rato

logo eu lle deixei unha moeda
que so agardeceu cun sorriso
como eu queria

lariño
22-12-2011

observatorio de aves




parei un rato
neste observatorio de aves
do parque da bouza
pero non ollei ningunha

abaixo camiñando
entre carballos e piñeiros
e no brañal dos salgueiros
vin carrizas pombas
pegas merlos ...

lariño
21-12-2011

frio e solsticio




á sombra
na rua en vigo
vai e ven
un pouco de frio

na rua en vigo
un pouco de frio

en vigo
frio

   .  .  .   .  .

case solsticio de inverno
na imaxe un termometro
da farmacia do barrio
e a forma que rodea o numero
en moitas antigas culturas
de varios continentes representa
os catro pontos cardinais
e no solticio de inverno
o frio pode ser protagonista


o frio e o solsticio
outro ciclo cumprido

o cronista

a imaxe é de hai tres frios
hoxe subiron as temperaturas
19-12-2011

mar azul de cesaria




mar azul

O... Mar, detá quitinho bô dixam bai
Bô dixam bai spiá nha terra
Bô dixam bai salvá nha Mâe... Oh Mar
Mar azul, subi mansinho
Lua cheia lumiam caminho
Pam ba nha terra di meu
São Vicente pequinino, pam bà braçá nha cretcheu...
Oh... Mar, anô passá tempo corrê
Sol raiá, lua sai
A mi ausente na terra longe... O Mar

canción de b. leza
na voz da cesaria evora

a voz de cavo verde
hai uns meses deixou de cantar
logo da sua longa travesia
e estes dias deixou de camiñar
cos seus pes espidos
pola area das suas illas

grande voz e corazón
para ela o poema
sodade de cesaria publicado
neste espacio en outubro


19-12-2011

mar ao fondo




                 MAR AO FONDO

                     ESCENA  0

               ILLA ATLÁNTICA

Magritte e os cantís
resoan coma un peite de Chillida falando con Ulises.
O tecedor de tempos –o noso Urbano cosmopolita—
adiántase (de novo) e recolle o testemuño do único que non esmorece
e sempre vale:
                          o humilde
                          instante
                                          libre.
Campá-caramuxo, poética pictórica mural —isto é, xigante—
como pano de fondo antes de chegar a musa.



Musa:
Lémbrome de ti cando escribes de teu,cando comes dun cadro,
bebes un grolo, falas libre e vives contigo e no mundo sen min.

Coro:
E nós de ti, musa do argazo que nutriches o pobo
con illas de Lugrís onde repousar os soños e o futuro.

Musa:
Falaba con el, mesmo que nunca me (a)sentía... Sigo adorando
a súa palabra-pincel na rúa, no pan, no aire.
Nos muros que ogallá falasen..!

laradoar

texto de lara domínguez
para o cadro de urbano lugrís
homenaxe aos músicos do mar
publicados en a nave das ideas