Febreiro 2014

LA GUITARRA

Empieza el llanto
de la guitarra.
Se rompen las copas
de la madrugada.
Empieza el llanto
de la guitarra.
Es inútil
callarla.
Es imposible
callarla.
Llora monótona
como llora el agua,
como llora el viento
sobre la nevada.
Es imposible
callarla.
Llora por cosas
lejanas.
Arena del Sur caliente
que pide camelias blancas.
Llora flecha sin blanco,
la tarde sin mañana,
y el primer pájaro muerto
sobre la rama.
¡Oh guitarra!
Corazón malherido
por cinco espadas.


federico garcía lorca

poema do cante jondo
na memoria de paco de lucía
que agarrou onte
a súa última guitarra
este poema foi musicado
polo cubano vicente feliú
e lembro como no concerto
no teucro de pontevedra soltaba
unha man da guitarra
nos versos finais do poema
amosando os dedos abertos
as cinco espadas

este rabudo tan radio-esdrúxulo
entre as cicloxénesis e as clínicas
levando ao astrocitoma anaplásico
ti de letras con tanta físico-química

entre o tóxico e as náuseas
que non che falle a túa brúxula
que sigan saindo boas crónikas
surrealistas contos con músicas

ai esa oncóloga churrería atómica
esa conexión ás outras máquinas
que melloren análises e análiticas
a golpe de parábolas e metáforas


a nacho mirás
cronista en rabudo.com

todos os da guerra
de damasco a kiev
apuntan a un mesmo lado
ao lado da vida
e os da vida camiñan
e as veces paran
apuntando cos seus ollos
de damasco a kiev
de kiev a damasco

en pontevedra

pontevedra boa vila
da de beber a quen pasa
din estes versos da tradicion oral
e pontevedra boa vila
que da de feder a quen pasa
lin hai anos nun cartaz na cidade do lérez
e pouco despois de baixar do comboio
xa me tocou unha boa ración de fedor
e camiñando atopei esta pintada
e xa a beira do casco vello
unha manifestación contra os bankos
e perdome entre as recuperadas rúas e prazas
coas lembranzas dos tempos da insubmisión
e vou levar a bronca no museo subterraneo
por fotografiar os antigos muros da cidade 

chega o momento que probocou a visita
a conversa cos cooperativistas de coop 57
primeiro dos centros sociais e activismos varios
e logo xa a economia social o comercio xusto
a banka ética a solidariedade …

os estudantes manifestáronse polo público
e foi a mesma hora da nosa xuntanza
pero non foron golpeados como en vigo
pequeno paseo xa sen chuvia e o xantar
e de volta na praza da ferrería de postre
outra boa ración do fedor da celulosa
que parece que non molesta a varios centos
de pombas ás que uns cativos botan comida
regreso polo paseo á beira do adecentado
río gafos do que están a recuperar un muiño
e chega con retraso o comboio
a pontevedra boa vila
que da de feder a quen marcha

o cronista

parte da longa historia do funil de ferro
e da barra de agarrarse dos perdidos tranvías

na florida na estación / que coñecin en ruinas
de cativos nós xogamos / entre as paredes e as vías

ai estación da florida / que en ruinas coñecín
dos tranvías nos gardamos / unha barra e un funil

no tranvía agarrados / nunha barra vertical
nos usámola algúns anos / para a roupa dun tendal

velliño funil de ferro
costa abaixo nos tranvías
coa area freaba as rodas
e seguiu con outras vidas

oxidado este funil / ai dous usos nós lle demos
pra lle botar millo as pitas / sen entrar no galiñeiro

vello funil do tranvía / acortóuselle o teu tubo 
e seguiche noutra vida / xa che demos outro uso

cando tiña auga o pozo / o funil encheu garrafas
pras cebolas e os repolos / do campo detrás da casa

esta foi parte da historia
da barra e o funil de ferro
con eles gardo a memoria
dos tranvías doutros tempos
hai corentecinco anos
que pararon sen remedio
foi pola especulación
ou por gobernantes cegos

o cronista