Maio 2015

ao pe do simbolo da nosa loita

solidarizámonos cos irmáns

do atlantico sur e o deserto

á beira deste barco que quixeramos

que nos levase até as costas saharauis

solidariedade sobre unha erva coidada

e regada coa auga que eles precisan

so para que saia nunha postal

pero hoxe a postal é a da resistencia

takbar está en folga de fame

polo asasinato do seu fillo

polos imperialistas marroquís

e a resistencia saharaui

non parará até que sexan livres

http://porunsaharalibre.org/

os vellos lavadeiros de coia

eran uns espacios máxicos

pero neste de figueirido

no fondo dun carreiro sen saida

alguns veciños deste lugar

hai anos que xa non entran nel

e outros entramos mui pouco

este é un espacio onde veñen

os heroinómanos a pincharse

e deixan algúns restos nos muros

e mesmo nos rouban os limóns

algúns destes lavadeiros de coia

como este do camiño de figueirido

a poucos metros da querida rotonda

están case esquecidos polo concello

que nen unha placa oficial teñen

que poña se a auga é potable ou non

mañán a crónika

do roteiro dos lavadoiros

primeiro foi ese senlleiro barco

marxinado nunha rotonda de coia

logo ollaron a fábrica os bankos

e xa lle botaron as súas gadoupas

fermosa construcción de pedra

pola vila mariñeira de bouzas

ela a tantas persoas deu traballo

a vella alfageme ten moita historia

a fábrica olla pra coia e pra ría

os recheos que a afastaron das ondas

ai grande conserveira da cidade

que eles conserven a túa memoria!

pouco queda xa das vellas industrias

que fará o capital coa senlleira conserveira?

primeiro que os bankos paguen os cartos

que debe aos traballadores a empresa!

fábrica bernardo alfageme miau

a finca as construcción e os xardíns

todo abandonado mais aquí habitan

un feixe de gatos e todos sen pidigrí

abandonada miau non hai peixe

pra lle dar a estes gatos alfagemes

manolo pipas

nesta mañán voltei a bouza

e recollín o pouco lixo que onte

logo da fermosa festa non víamos

e no cruce da bouza coa florida

a policía vixiaba unha oliveira

mal plantada do señor alcalde

de vagar camiño cara o colexio

e cando xa diviso a rotonda

adiantame pola esquerda

un policía nacional

ao meu colexio electoral

cheguei uns dez minutos tarde

digoo porque acababa

de marchar o ilustrísimo alcalde

o señor anda de colexio en colexio

facendose ver e dando a man e bicos

e contanme que unha señora

se negóu e houbo un diálogo

-vienes aki a sacarnos el barco de la rotonda

-esto es un colegio y hay que tener respeto

-pues si que hay ke tener respeto

pero en todos los sitios

e o desencaixado señor alcalde

foise acercar a un policía

para ver se este podía facer algo

eu cheguei con camisola e sombreiro

rotondiano con barquiño incluido

e tamén fun saudando aos interventores

dos distintos partidos e especialmente

aos do soe como o cencellal de represión

que me miróu ben desafeinate

e tamen saudei como non compas

a un dos serios goas

o rotondianocronista

reflexiono á beira

do alfageme na rotonda

reflexiono debaixo do monumento

fascista que segue en pe no castro

reflexiono ollando o sen sentido

da macro-mega-estación do ave

reflexiono pensando

no coitado arbusto-saurio

reflexiono cada día que camiño

esta cidade golpeada polos de arriba

reflexiono cada vez que vexo

os cartaces electorais

e a nosa querida policía

o cronista