Novembro 2015

Desde lonxe

Galiza.

Por un camiño novo e limpo

vou a ti dende lonxe.

Rubo a ti

por unha escada de verbas acendidas.

Cada pasada un hino,

cada chanzo un latexo.

Levo nunha estrela

a mensaxe dos teus fillos desterrados,

que che son fideles

máis alá dos reloxes e do mar.

A túa forza disgregada,

a túa vontade sin rumo,

a túa semente esparguida

anceian integrarse,

xermolar e vivir en ti.

Auga somos do mesmo río,

muxicas da mesma fogueira,

cadullos do mesmo chan.

Dende lonxe,

o teu sangue vagamundo

teima voltar ás matricias veas

xosé neira vilas 1928-2015

poema do libro dende lonxe 1960

textos publicados neste espacio

na súa homenaxe en vida

www.envolventesaspalabras.info/

caderno/de-balbinos-e-leiteiros

os xardíns están cheos de vida

pero cada moneco coberto representa

unha muller asasinada por un home

e desde o sabado están no paseo

de castelao perto de travesas

atravesados na nosa conciencia

as persoas pasan e algunhas se paran

a ler o texto que acompaña cada corpo

o nome da muller se se sabe e a data

o lugar e como foi asasinada

chamei no edificio máis próximo

en varios pisos e pedin facer a foto

e logo de varios Nons desde o segundo

andar saquei os corpos e tres conciencias

ao final da manifestación feminista

o calzado colocado o luns na porta do sol

na memoria das mulleres asasinadas

foi retirado por mandato do alcaldísimo

parece que a loita contra o feminicidio

non interesa despois do 25 de novembro

a pesar de todo os xardíns

lonxe do hipócrita nadal

seguen cheos de vida 

o cronista

foi á beira desta rotonda

en coia xa hai case un ano

e dous meses antes

de que puxeran o barco

diego e nós veciñ@s do lugar

estábamos a defender o barrio

e os nosos impostos que estaban

a tirar nesta faraónica obra

e o alcalde mandóu varios días

centos de policías e eles puxeron

a violencia e a mentira

e diego non lle tocóu

nen ás moscas que andaban

darredor do mentiroso policía

o cronistadecoia

entre as flores o calzado

de cincoentecinco mulleres

zapatillas de casa e sandalias

chanclas de ducha e deportivos

zapatos de tacón botas campeiras...

o calzado de rosa laura rosario

concepcion felicidade davinia

eva isabel francisca dolores...

coas que elas debían vivir

camiñar traballar xogar...

o calzado de rosario

e rosa entre outras flores!

era feliz felicidade?

canto sofríu dolores?

o calzado de 55 mulleres

que xa non poden camiñar

que xa non se van calzar nunca máis

na porta do sol kilómetro cero

do feminicidio da violencia

machista na inxusta cidade de vigo

e o calzado das 55 mulleres

asasinadas no estado español

e aquí á beira o concello xa está

a preparar a base da súa hipócrita

e agresiva árbore de nadal

25 de novembro día internacional

contra a violencia de xénero

manifestación as 8 na farola de urzaiz

o cronista

figuras da finitude

no laio do vento

filosofía da morte

coa finitude o vivo dialoga

e a morte é como o último

laio da nosa vida

e na vida e na morte

se hai bos ventos

tamén somos memoria

… a comunidade de ideas que posuimos

leo escrito pola man de paco

no libro que merquei no andel

eu dialogo pouco coa morte coas ideas

dialogo moito con ela con elexías

e poemas e cantos elexíacos

e agradezo as súas reflexións

mínima aproximación

ao libro figuras da finitude

do pensador paco sampedro

presentado neste mes dos mortos

un 20 N de tantas memorias

manolo pipas