Marzo 2016

os españoles tras a guerra

do 36 podían ser aterrados

enterrados ou desterrados

segundo dixo o republicano

e dramaturgo josé ricardo morales

valenciano nacido no ano 1916

e exiliado no barco winnipeg

que coordinóu pablo neruda

e morto en chile este ano

el por moitas razóns

non puido voltar á península

pero se cadra se esqueceu

dos aterradores

aterrados

enterrados e desterrados

de guernika a villa grimaldi

chernovil ayotzinapa idomeni...

son moitos millóns

e aterradores uns miles

os que apretan as armas

son a un mesmo tempo

aterrados e aterradores

o cronista

descansado o seu longo rato

animal que nos domestica

cosme o cativo activo gato

estalle a dar un pouco calor

ao tornaratos do canastro

lariño

faraxa

fermosa palabra que parece

o nome dunha muller

pero que non o é

a rapaza pinta con mascarilla

porque o seu sprai é tóxico

a beira da antiga prisión de vigo

aínda é un espacio algo tóxico

por todo o que pasóu dentro

por todas as protestas

que facemos fora

esta rúa ou paseo do consumo

tamén vende moitas cousas tóxicas

e mui poucas de comercio xusto

tóxicos son os feitos

polos que nós estamos aquí

a trata dunhas persoas por outras

a explotación sexual das mulleres

contra a que loita a asociación faraxa

mentres o ollo colle forma

preséntase un caderno de apoio

con debuxos poemas relatos …

e toca a banda das mulleres 85 C

e comparten coas danzantes ...

e coa danza a música e a palabra

o mundo é un pouco menos tóxico

faraxa fermosa palabra

que parece o nome dunha muller

e non o é pero no mundo hai

moitas miles de faraxas

manolo pipas

imaxino no mesmo espacio

nunha ou noutra beira do océano

atlántico nunha cidade coma nosa

que mal medra cara os outeiros...

imaxinádevos a rosalía recitando

nun patio aberto ou neste café

na compaña da chiquita guitarra

de violeta parra e ela e mercedes sosa

e a chavela vargas facéndolle voces

mentres frida pinta e repinta

e logo maría casares interpreta

textos de simone de beauvoir

e logo todas elas platicando

coa camponesa catarina eufemia

a poeta charrúa idea vilariño

a trovadora caboverdiana cesaria évora

a nosa compañeira begoña caamaño

a comandanta zapatista ramona

e hondureña e moi fonda berta cáceres...

e logo chegan celso emilio neruda

tagore víctor jara zeca afonso

kafka moustaki galeano...

e chegaron ao café as dúas

marías da alameda de compostela

e maría balteira e a malinche

e mafalda e maría soliño...

do patio de guixar

ao café de catro a catro

compartido con outros poemas

no recital construindo feminismo

manolo pipas

onte foi o cabodano

do asasinato pola policía

de amador e daniel en ferrol

nas movilizacións do 72

reclamando os dereitos

hoxe cúmprense doce anos

dos atentados yijadistas

aos trens de madrid

que o ministro acebes

do goberno do pp a catro

días das eleccións dixo

que fora feito por eta

e o hipócrita rajoy aparece

nos actos a ferir máis ás victimas

hoxe tamén é quinto aniversario

do gran accidente da central

nuclear de fukushima en xapón

e xa sei que foi golpeada

por un sumani pero accidente

é ter unha central nuclear

accidente é ter eses dirixentes

mañán 12 de marzo

se cadra hai outros feitos

tráxicos que lembrar

ou uns feitos fermosos

que nos axudaron

e estar hoxe aquí

horas despois de publicar

escoito na radio que mañán

é o triste aniversario

do referendum da otan

e mellor non busco

que se celebra o domingo

bo sol compas

o cronista