caderno de comentarios

primeiro unhas breves felicitacions
dun compañeiro que non se descobre
pero que xa atopei no camiño
gracias

segundo un vello amigo
con parabens desexos e triste nova
que te descobres co teu pseudonimo
o tempo e a distancia
a palabra e a musica que nos unen

terceiro un recente amigo
e raro foi que non nos encontraramos antes
pero intenso está sendo o compartido
seguesme abrindo portas e xanelas
que as veces hai que dar un brinco
e graciñas polas boas palabras
un tantito esaxeradas

tres sentidas apertas

...anda por aquí, desempolvando sus fragmentos de creatividad que nunca debió dejar coger polvo; e incinerando aquello que le rompió. Espero que las cosas en Oaxaca anden bien, ainda que temo que non... Hasta a tua volta, unha xigantesca aperta bluesera. PD: Suponho que xa sabes (tamén o publiquei no me meu blog) que nos quedamos sin Enrique Morente. Non xurden xenios así en cada xeración...