Febreiro 2013

15-2-2013

esas nubes e ventos

un pouco mais alá
desta imaxe na tarde
desde o barco na ria

un tantito máis alá
está o país das nubes
se os ventos son propicios
alá en breves voltarei

manolo pipas

14-2-2013

estas arbores retorcidas
a dreita parede do templo
tan azul este horizonte
estas terras de oaxaca

ali deixei unhas feridas
unha boa chea de versos
e por subir algun monte
e os xogos coas chamacas

os flamboyanos
na praza de citas varias
entre allende e alcalá

manolo pipas

13-2-2013

a nai montaña

ela sempre está aí
esta vella nai montaña
nunha imaxe ao medio día
desde o lugar da carballa

as casas deste país
ben de pedra ou pintadas
co seu faiado e coberta
teñen forma de montaña

e tamen os nosos cumes
moi perto ou na distancia
coidan da comunidade
dia e noite sempre á garda

lariño

imaxe de hai uns dias
o galiñeiro desde a carballa
na florida na coia historica

12-2-2013

o peirao os reflexos

en cangas
as augas e o reflexo
das luces do peirao
e ti tan rexo

agora zarpa a tua nao
meu amigo caranguexo

lariño

11-2-2013

no miño por amorin

por amorín
baixamos ao rio miño
e tiñamos varias mesas para escoller
e seguir as nosas conversas
pero non levabamos botas de auga

habia tamén unhas barcas
pero tampouco cruzamos o río

que sosos

lariño

10-2-2013

a viaxe os poemas as cancions

viaxe ao pais das nubes

versos e recitado manolo pipas
musicas e canto servando barreiro
sobre os mestizos libros
viaxe aos pais das nubes
e a milpa e o paliacate

encontro na cova dos ratos
o xoves 14 as 21.30
na cova dos ratos
rua romil 3

debuxo de pedro currás
portada do libro
viaxe ao pais da nubes

el maiz da identidad
y es nuestro faro
el maiz compañero
de destino

montañas e mais montañas
unha serra e outra serra
os pobos en asamblea
van cumprindo a sua palabra
comunidade con calma
que vai medindo o seu tempo
o planton e o movimento
precisan dos seus topiles
e nas marchas seguen miles
miles contra o mal goberno

09-2-2013

cravos bermellos en asamblea

homenaxe a manolo soto

esta man de muller
amiga compañeira veciña
recolle un cartaz da homenaxe
na amurallada praza da oliva
a manolo soto o rata
e con el moitos sentires e imaxes

no mediodía de hoxe
na beira do miño salvaterra
a sua foto co sombreiro
a bandeira coa bermella estrella
e flores de tantas cores
cos cravos bermellos en asamblea
a palabra a poesía a canción
voces e apertas de amigos e compañeiras

en salvaterra a 9-2-2013
as voces do festival xan e irene
e kiko neves uxía senlle
os seus compañeiros de traballo
tino baz mini e mero
e gaiteiros os cuncheiros

manolo pipas

09-2-2013

manolo soto poesia

ollo a faixa do ultimo festival
na muralha de salvaterra do minho
o ceo a faixa o sol e a erva a medrar
e hoxe a poesía segue o seu caminho

manolo soto vives na memoria
na muralha os ecos de poemas e cancións
e sobre todo o eco dos vosos trabalhos
a matria o colectivo a resistencia a paixón

manolo pipas

08-2-2013

das arbores de castelao 7

dos corazóns de árbores e homes

a árbore dos dous corazons
foi talada onte a mediodía

o corazón partido
da imaxe das arbores de onte
foi arrincado pola tarde
como outros bermellos corazóns

hoxe a que árbores
e a que corazóns lles tocará !?

e os corazóns dos homes !?

o cronista

07-2-2013

das arbores de castelao 6

os corazons das árbores

e ducias de árbores
do teu paseo amiga
entre os volcans
e o alto de coia
amenceron hoxe
cos corazons saidos
e a este chopo que ollou
as árbores irmans taladas
se lle partiu o corazón

o cronista

06-2-2013

da maxia á desfeita

cando paseo pola cidade
atopo moitas desfeitas
e ás veces máxicos rincons

esta arbore da imaxe
entre dous edificios na rua
do escultor gregorio fernandez
é un aguacatal como unha
escultura viva co seu marco
que naceu no medio do lixo
dunha pepita que ali debeu cair

do rincón maxico
pasamos á desfeita
onte pasei por esta rua
e desvieime para ver a arbore
e meses despois xa a cortaran

nen tiña cámara de fotos
nen paga a pena publicar
a posible nova imaxe

da maxia a desfeita

lariño

05-2-2013

do río eifonso

por estas furancheiras terras
pasa o río eifonso pasa
coas suas augas espertas

o rego baixa
e nós subimos
entre muiños
que agora calan

o da pedrosa
e o do buraco
os dous calados
ningún xa rosma

vai pro lagares
o río eifonso
por entre o bosco
vai pra cidade

e rosma o rego
por entre as casas
moita da raiba
do noso tempo

lariño